پاسخ ضربه 3ساختمان مجاور تحت حرکت قوی نزدیک گسل و اثر آن بر رفتار لرزه یی ساختمان های میانی و کناری

در پژوهش حاضر، مدل ساده‌یی از ساختمان‌ها به‌شکل سری، شامل ۳ ساختمان مجاور ۳، ۲ و ۳ طبقه، تحت مؤلفه‌های افقی و عمودی حاصل از حرکات موازی گسل و عمود بر گسل با بزرگا و اختلاف فازهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. برای مدل‌های مذکور نتایج نشان می‌دهند: الف( نیروی ضربه می‌تواند سبب افزایش بیشینه نیروی برش طبقات شود و این افزایش در ساختمان‌های کناری، که از یک طرف ضربه می‌خورند، چشم‌گیرتر از ساختمان میانی، که از دوطرف ضربه می‌خورد، است. ب( با افزایش فاصله‌ی اولیه بین ساختمان‌ها، لزوماً ضربه کاهش نمی‌یابد و بسته به فاصله‌ی اولیه و دوره‌ی تناوب ساختمان‌ها و نیز رفتار مصالح، بیشینه نیروی ضربه می‌تواند بین ساختمان‌های چپ و میانی و یا ساختمان‌های راست و میانی رخ دهد. ج( در حالت خطی و تحت پالس عمود بر گسل با بزرگای ۵، ۶ و ۷، بیشینه نیروی ضربه‌ی قابل انتظار به‌ترتیب برابر ۱۰، ۵۸ و ۱۰۰ مگانیوتن و کمینه فاصله‌ی لازم جهت جلوگیری از ضربه به‌ترتیب برابر ۱۰، ۳۰ و ۵۰ سانتی‌متر است. د( در حالت غیرخطی، بیشینه نیروی ضربه‌ی قابل انتظار به‌ترتیب برابر ۱۰، ۴۰ و ۴۵ مگانیوتن و کمینه فاصله‌ی لازم جهت جلوگیری از ضربه به‌ترتیب برابر ۱۰، ۲۰ و ۳۰ سانتی‌متر است.